وقتی پارچه لباس ها را طراحی و تولید می کنند، محل قرار گرفتن برچسب لباس یکی از ابعاد مهم فرآیند تولید به حساب می آید. این عنصر یکی از بخش های اصلی ویژگی های کار شما در طول تولید است. با این حال، تنها محل قرارگیری برچسب روی پوشاک حائز اهمیت نیست، بلکه اطلاعاتی که روی برچسب حک می شوند، مانند برچسب شیوه نگهداری و اطلاعات مربوط به اشتعال نیز از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
برچسب زنی (labeling) لباس در صنعت تولید پوشاک چیز جدیدی نیست، اما توجه به آن اهمیت دارد. باید اطمینان حاصل کنید که به قوانین و مقررات محلی مانند مقررات کمیسیون تجارت فدرال (FCT) پایبند هستید و این راهنمای ساده در شناسایی اطلاعات مورد نیاز کمکتان می کند. علاوه بر این، درباره برخی جزئیات دیگر که باید برای ارتقای خدمات به مشتریانتان لحاظ کنید، مطالبی خواهیم گفت.
بله، لباس به برچسب نیاز دارد. برچسب نه تنها به لباس و برندتان هویت می دهد، بلکه دستور العمل هایی به مشتری ارائه می دهد تا بتواند مراقبت بیشتری از پوشاک خریداری شده بکند. برچسب زنی لباس آنقدر مهم است که نهادهای حمایت از مصرف کننده در ایالات متحده، کانادا و کشورهای دیگر، در باب برچسب زنی مربوط به نگهداری، الزامات سخت گیرانه ای اتخاذ کرده اند. علاوه بر این، سازمان های مستقل مشخصی مانند سازمان بین المللی استاندارد (ISO)، الزامات برچسب زنی خاص خود را دارند که شرکت ها در صورت درخواست گواهینامه این سازمان باید آنها را رعایت کنند.
در حالیکه هدف الزامات برچسب زنی پوشاک در کشورهای مختلف از لحاظ حمایت از مصرف کننده مشابه یکدیگر است، اما اگر بخواهید در سطح بین المللی پوشاک یا اقلام پارچه ای منزل را بفروشید، تفاوت های مهمی بین الزامات خواهید یافت. اینکه یک برچسب ساده در وسط لباس بزنید و بنویسید «ساخت آمریکا»، کفایت نمی کند؛ ولی ما شما را در این مطلب در چارچوب پر پیچ و خم قانونی حول برچسب زنی اطلاعات نگهداری پوشاک راهنمایی می کنیم تا بتوانید شرکت تان را به نامی آشنا بر سر زبان ها در سراسر جهان تبدیل کنید.
در ایالات متحده، کمیسیون تجارت فدرال و سازمان گمرک و حفاظت مرزی (CPB)، وظیفه نظارت بر الزامات برچسب زنی پارچه و پوشاک را بر عهده دارند. کمیسیون تجارت فدرال در نهایت بر روی قوانین برچسب زنی در ایالات متحده نظارت می کند، اما CPB نیز محصولات پارچه ای وارداتی به ایالات متحده از سایر کشورها را بازرسی می نماید.
در بریتانیا، وزارت راهبردی کسب و کار، انرژی و صنعت (Department for Business, Energy & Industrial Strategy)، وظیفه توسعه و اجرای مقررات مربوط به برچسب زنی لباس در این کشور را بر عهده دارد. با این حال، در برخی شرایط اجرای این قوانین به نهادهای محلی متولی اجرای قانون محول می شود. در اتحادیه اروپا نیز کمیسیون اروپا (European Commission) بر برچسب زنی پوشاک و پارچه نظارت دارد، اما کشورهای عضو می توانند الزامات اضافی خود را نیز داشته باشند.
قوانین پارچه و پوشاک استرالیا نیز تحت نظارت سازمان ایمنی محصولات استرالیا (PSA) قرار دارد که بخشی از کمیسیون رقابت و مصرف کننده استرالیا (ACCC) است. برچسب زنی پوشاک در نیوزیلند نیز تحت نظارت کمیسیون تجارت است.
کمیسیون تجارت فدرال و CPB در ایالات متحده برای هم برای تصویب و هم ارائه قوانین برچسب زنی برای تولید کنندگان داخلی و خارجی همکاری می کنند. این الزامات در زیر خلاصه شده است:
به موجب قانون برچسب زنی محصولات پشمی و قانون شناسایی محصولات الیاف پارچه ای که جمعاً به عنوان قوانین پشم و پارچه (Textile and Wool Acts) شناخته می شوند، کل پوشاکی که در ایالات متحده به فروش می رسد باید برچسبی درباره محتوای الیاف داشته باشد. این محتوا باید به ترتیب درصد حک شود و مواد غیر الیافی دیگر نیازی به حضور در این لیست ندارند.
همه الیاف موجود در پارچه که اهمیت کاربردی دارند باید ذکر شوند، اما الیاف غیرکاربردی در صورتیکه زیر ۵ درصد از بافت پارچه را تشکیل داده باشند، نوشتن شان الزامی نیست. در عوض می توان این الیاف را جمعاً به عنوان «الیاف دیگر» به صورت درصد در برچسب نوشت.
علاوه بر این، اقلام تزئینی مانند نوارها و بندها در صورتیکه کمتر از ۱۵ درصد پوشاک را تشکیل داده باشند نیازی به آورده شدن در برچسب ندارند. اگر تزئینات روی محصول بیشتر از ۵ درصد کل محصول نباشد، می تواند حذف شود، اما باید عبارت «تزئینات خاص» باید در پایین برچسب نوشته شود. آسترها باید جداگانه لیبل زنی شوند و همه مواد پارچه ای به جای نام های تجاری خاص باید تحت عناوین عمومی حک شوند.
کمیسیون تجارت فدرال، مشخص کردن کشور سازنده پوشاک را الزامی کرده است. یک محصول پارچه ای، تنها در صورتی می تواند برچسب «ساخت ایالات متحده» را بر روی خود داشته باشد که واقعا در ایالات متحده و با مواد اولیه تولید شده این کشور ساخته شده باشد. اگر پوشاکی در ایالات متحده از طریق مواد اولیه کشور دیگری ساخته شود، باید عبارت «ساخت آمریکا با مواد اولیه وارداتی» روی آن حک گردد.
کمیسیون تجارت فدرال، اجرا کننده قانون برچسب زنی مراقبتی است که همه تولید کنندگان منسوج در ایالات متحده را به ارائه برجسب هایی برای بهترین روش های نگهداری از محصول ملزم می کند. به عنوان مثال، اقداماتی که می تواند به پوشاک آسیب بزند باید در برچسب نوشته شده و دمای مناسب شستشوی آن نیز ارائه شود. این لیبل ها باید شفاف و خوانا باشند و حداقل تا زمان عمر پوشاک باقی بمانند.
این بخش از قوانین برچسب زنی پوشاک کمیسیون تجارت فدرال به بازاریابی برندتان نیز کمک می کند. برچسب پوشاک روی محصول که در ایالات متحده به فروش می رسد، باید حاوی شماره شناسایی ثبت شده (RN) تولید کننده، وارد کننده یا شرکت فروشنده محصولات باشد. همه شرکت های منسوج محلی و وارد کننده ها به داشتن RNها نیاز دارند. این شماره هویت معامله گر را نشان می دهد و می تواند با قرار گرفتن نام تولید کننده بر روی برچسب پوشاک باعث ارتقای برندتان گردد.
می توان همه اطلاعات الزامی FTC را روی یک برچسب نوشت یا می توان آنها را به چند برچسب جداگانه تقسیم کرد. این برچسب ها باید تا زمانیکه به دست مشتری می رسند روی پارچه باقی بمانند، یعنی اطلاعات الزامی کمیسیون تجارت فدرال را نمی توان در برچسب های آویزانِ جداشدنی (hang tags) حک کرد. اگر پوشاک یقه داشته باشد، باید اطلاعات کشور مبدا در وسط یقه قرار گرفته شده و بقیه برچسب ها روی بخش هایی قرار بگیرند که جلوی چشم باشند.
هر چند که برچسب های لباس کوچک است، اما اطلاعات خاصی روی آن وجود دارد که بایستی برای مصرف کننده قابل فهم باشند. به جزئیاتی که یک برچسب لباس در بریتانیا باید داشته باشد در ادامه اشاره می گردد.
به موجب بخشی از مقررات دولتی برچسب زنی منسوجات (Government’s Textile Labelling Regulations)، محتوای الیاف باید به صورت خوانا روی برچسب نوشته شوند. برای این کار باید محتوای اصلی الیاف پوشاک به صورت درصد، مثل پنبه 100% نوشته گردند. مقرراتی که محتوای الیاف را پوشش می دهند، ارائه تعریف مواد اولیه و استفاده از عباراتی مانند «خالص» یا «100 درصد» و غیره را الزامی کرده است. اطلاعاتی درباره توضیحات رایج و نحوه تعیین ترکیب پارچه نیز وجود دارد. اگر در جاهایی غیر از بریتانیا فروش دارید، باید برچسب زنی مناسبی ارائه دهید، چرا که قوانین و مقررات برچسب زنی متفاوتی وجود خواهد داشت که باید به آنها پایبند باشید.
این اطلاعات در تولید پوشاک در بریتانیا اجباری نیست. با این حال، به عنوان بخشی از مقررات تجارت، نوشتن نام کشور سازنده الزامی است. این موضوع به دلیل جلوگیری از گمراه نشدن مشتریان درباره کشور سازنده پوشاک است. مثلا اگر پوشاک شما در بریتانیا طراحی، اما در چین تولید شده است، باید عبارت «ساخت چین» روی لیبل حک شود.
دستور العمل های نگهداری روی برچسب در بریتانیا اجباری نیست، اما برای کمک به افزایش طول عمر پارچه به شدت توصیه می شوند. بیشتر تولید کنندگان، دستور العمل های مراقبت و شستشو را در فرآیند تولید به عنوان فرآیند عملیاتی استاندارد ارائه می کنند. می توانید با تأمین کننده خود کار کنید تا مطمئن شوید که اطلاعات داده شده برای مخاطب کاربردی و شفاف است. با توجه به مصرف کننده ای که دارید، می توانید عبارت های کوتاه مربوط به نگهداری لباس را بنویسید، مانند:
همچنین نمادها دیگری در اروپا به نام GINETEX وجود دارد که الزامات شستشو و مراقبت را توضیح می دهد. پنج نوع اصلی این نمادها شامل موارد زیر است:
اگر انواع خاصی از پوشاک مانند پوشاک کودکان، لباس نوزاد یا لباس شب تولید می کنید، برچسب لباس شما باید عبارتی که نشان دهنده رعایت قانون BS-5722 (استاندارد اشتعال پذیری بریتانیا) است را داشته باشد. اگر پوشاک شما الزامات این استاندارد را برآورده نمی کند، باید عبارت «از آتش دور نگه دارید» را روی برچسب حک کنید. این عبارت باید دارای فونت و حروف خاصی باشد که دیدن آن را آسان کند و باید به رنگ قرمز و فونت Arial با حداقل اندازه 10pt با حروف بزرگ نوشته شود. این یک الزام برچسب زنی است که همیشه باید به آن مقید بود، چون درصورت آگاهی نداشتن مصرف کننده و بروز هر گونه مشکل به دلیل رعایت نکردن این الزام، پیامدهای آن بسیار شدید و جدی خواهد بود.
محل برجسب باید در زمان کامل شدن مجموعه اطلاعات فنی تان (tech pack) به صورت واضح مشخص شود. بیشتر تولید کنندگان پوشاک برای راحتی کار، برچسب را زیر دوخت پارچه می گذارند. بدین ترتیب هم از بیرون قابل روئیت نیست و هم پیدا کردنش آسان است. اندازه لیبل به مقدار اطلاعاتی بستگی دارد که باید روی آن حک کنید. قرارگیری برچسب باید در همان مرحله طراحی تعیین شود و با تولید کننده لباس صحبت کنید تا از نمایش تمام اطلاعات لازم اطمینان حاصل نمایید.
برندسازی یکی از عوامل مهم در تولید لباس است و چیزی به کوچکی یک برچسب می تواند دنیایی تفاوت ایجاد کند. بسیاری از مصرف کنندگان وقتی با دیگران صحبت می کنند، می پرسند «این کالا ساخت کجاست؟» یا «چه سایزی گرفتی؟» و اولین جا برای پیدا کردن جواب این سئوالات، برچسب است، به ویژه اگر لباس را سال ها پیش خریده باشید. از آنجاییکه فضای زیادی در اختیار ندارید، یک لوگو کفایت می کند. این لوگو می تواند در بالا یا پایین برچسب ساتنی کوچک لباس حک شود، و می توان برند و اطلاعات سایز پوشاک نیز در آن نوشته گردد.
این اطلاعات برای برندهایی که گواهینامه ها یا جوایز خاصی دارند، می تواند روی برچسب نوشته شود. موارد خاصی مانند تولید پایدار یا محتوای الیاف ارگانیک می تواند در اینجا نمایش داده شوند.
اتحادیه اروپا، مقررات مختلفی درباره برچسب زنی محصولات پارچه ای که در کشورهای عضو به فروش می رسد، وضع کرده است. این برچسب ها باید به زبان محلی کشوری که پوشاک در آن فروخته می شود، نوشته شوند و حاوی اطلاعات زیر باشند:
محتوای الیاف محصولات پارچه ای که در محدوده اتحادیه اروپا به فروش می رسند، باید در یک قسمت قابل دسترسی از لباس به صورت واضح برچسب گذاری شوند. برچسب حاوی اطلاعات الیاف باید طوری به لباس دوخته شود که دوام کافی داشته باشد و نباید در کنار دستور العمل های پردازش ماشینی استاندارد بین المللی، از حروف خلاصه شده کلمات استفاده گردد.
تنها محصولات پارچه ای که فقط از یک نوع الیاف ساخته شده باشند، می توانند به عنوان «۱۰۰ درصد» برچسب بخورند و الیاف تزئینی در صورتیکه کمتر از ۷ درصد لباس را تشکیل دهند، می توانند در برچسب نمایش داده نشوند. علاوه بر این، برچسب زدن مواد آنتی استاتیکی که تراکم کمتر از ۲ درصد دارند لازم نیست، اما اجزای غیر پارچه ای با منشا حیوانی باید نشانه گذاری گردند.
قانون مشخصی درباره اعلام کشور مبدا در اتحادیه اروپا وجود ندارد و کشورها زیاد در این مورد با هم هماهنگ نیستند. برخی کشورها شاید این نوع برچسب گذاری را الزامی کرده، اما برخی دیگر احتمالا به این موضوع توجه خاصی نمی کنند.
برچسب مراقبت و نگهداری در قانون اتحادیه اروپا الزامی نیست، اما برخی کشورهای خاص مانند اتریش این برچسب را الزامی کرده اند. با این حال، اتحادیه اروپا تحت قانون اعتماد محصول سال 1985 (Product Liability Directive of 1985)، تولیدکنندگان را در صورت عدم ارائه این اطلاعات و وجود محصول مشکل دار، مسئول می داند، پس چسباندن برچسب نگهداری روی محصول پارچه ای که در اتحادیه اروپا به فروش می رسد به شدت توصیه می گردد.
شناسایی تولید کننده در قانون اتحادیه اروپا الزامی نیست. با این وجود به شدت توصیه می شود تا اطلاعات برندتان را در اقلامی که در اتحادیه اروپا به فروش می رسانید، بگنجانید تا برندتان بیشتر در معرض دید قرار بگیرد.
قوانین مربوط به قرارگیری برچسب در اتحادیه اروپا از هماهنگی خاصی برخوردار نیست. با این حال صادرکنندگان به این حوزه باید از اهمیت «برچسب زیست محیطی = Ecolabel » اروپا که برای محصولات غذایی و منسوجات طبیعی موجود است، آگاه باشند. تولیدکنندگان برای دریافت برچسب زیست محیطی باید از هیئت صدور برچسب زیست محیطی اروپا، درخواست گواهی کنند. علاوه بر این، باید به خاطر داشته باشید که اتحادیه اروپا، الزامات سفت و سختی برای ایمنی محصولات پارچه ای دارد و اگر محصولاتتان با این الزامات همخوانی نداشته باشند، اجازه فروش در اتحادیه اروپا را نخواهند گرفت.
تولید کنندگان پوشاکی که قصد فروش محصولاتشان را در استرالیا دارند باید راهنمای برچسب زنی زیر را دنبال کنند:
استرالیا الزام برچسب زنی محتوای الیاف را برداشته است. این نوع از برچسب زنی تا سال 2010 الزامی بود، اما در سال 2011 با تصویب قانون مصرف کننده استرالیایی (Australian Consumer Law)، الزام آن حذف گردید. با این وجود، هنوز زدن لیبل درصد هر کدام از الیاف به شکل درصدی روی پوشاک این کشور توصیه می شود. البته باید اشاره کنیم که قانون برچسب زنی محتوای الیاف در ایالت نیو ساوت ولز = New South Wales (NSW) هنوز الزامی است. برای فروش محصولات در این ایالت باید قوانین محلی را رعایت کنید.
برای اقلامی که به طور کامل در استرالیا تولید شده، بخشی از آن در استرالیا ساخته شده یا کاملا وارداتی است قوانین برچسب زنی مختلفی وجود دارد. این الزامات در قانون رقابت و مصرف کننده سال 2010 (Competition and Consumer Act 2010)، قانون تجارت سال 1905(Commerce Act 1905) و قانون گمرک سال 1901 (Customs Act 1901) با جزئیات آمده اند.
استرالیا قوانین جامعی درباره برچسب زنی مراقبتی لباس دارد که اجرای آن به عهده ACCC است. برچسب های مراقبتی در استرالیا باید اطلاعات زیر را در اختیار مصرف کنندگان قرار دهند:
برچسب زنی شناسایی تولید کننده در استرالیا الزام آور نیست، اما اگر می خواهید برندتان بیشتر دیده شود، بهتر است آن را به خوبی معرفی کنید.
قوانین استرالیا پیشتر الزامات سخت گیرانه ای درباره استاندارد سازی سایز اعمال می کرد، اما این قانون در سال ۲۰۰۹ برداشته شد.
قوانین برچسب زنی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و هر کدام جریمه های مختلفی برای تخطی از این مقررات وضع کرده اند. در ایالات متحده، جریمه های مشخصی برای تخطی از قانون برچسب زنی تعیین نشده است، اما شرکت های پارچه ای در صورت عدم رعایت برچسب زنی محصولاتشان مورد پیگرد جدی کمیسیون تجارت فدرال قرار خواهند گرفت.
مثلا این نهاد قانونی، شرکت تامی هیلفیگر (Tommy Hilfiger) و جونز اپارل (Jones Apparel) را که در امر برچسب زنی عملکرد نامناسبی داشتند، 300 هزار دلار جریمه نقدی کرد و شرکت های دیگری مثل مول فِر (Mohl Fur) بابت افشا نکردن کشور مبدا محصولاتشان، جریمه های سنگینی پرداخت کردند. نهادهای قانونی در کشورهای دیگر نیز به همین شکل، تخطی از قانون برچسب زنی را مورد مجازات قرار می دهند، پس توصیه می شود به قوانین مربوطه به شدت پایبند باشید.
قوانین برچسب زنی برای البسه بزرگسالان و کودکان در ایالات متحده یکی است؛ در حالیکه اتحادیه اروپا، الزامات ایمنی سفت و سختی برای محصولات پارچه ای کودکان اعمال می نماید، این اتحادیه همین الزامات را نیز برای جمعیت بزرگسال الزامی کرده است. بریتانیا زدن برچسب قابلیت اشتعال را برای انواع خاصی از البسه کودکان الزامی کرده، اما استرالیا بین الزامات برچسب زنی کودکان و بزرگسالان تفاوتی قائل نشده است.
کارخانه های پوشاک، فعالیت هایی درباره برچسب زنی پوشاک انجام می دهند. با این حال می توانید شریک تولید کننده ای را برای طراحی برچسب برندتان انتخاب نمایید. این فرآیند ساده است و با کمک یک متخصص می توانید به راحتی قوانین محلی و بین المللی را شناخته و از آنها پیروی کنید.
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبسایت متعلق به گالری پارچه ایپکچی می باشد .
طراحی و بهینه سازی : تچرا
نظرات