اهمیت مشخصات پارچه و عملکرد آن در تولید پوشاک:
پارچه ماده اولیه تولید پوشاک است. انتخاب پارچه مناسب برای تولید پوشاک، کار بسیار مهمی در زمینه تولید لباس محسوب می شود. کیفیت پارچه نه تنها بر کیفیت لباس، بلکه بر سهولت تولید ساختارهای کج با پارچه های تخت نیز تاثیر می گذارد. انتخاب پارچه مناسب برای نوع خاصی از لباس یکی از دشوارترین وظایف تولید کنندگان به حساب می آید. به همین دلیل شناخت ویژگی های پارچه که بر روند تولید و کیفیت نهایی لباس تاثیر می گذارند، کاملاً ضروری است. انتخاب و تنظیم کیفی پارچه بخش بسیار مهمی از روند تولید لباس به شمار می آید.
چنانچه کیفیت پارچه بسیار دست بالا در نظر گرفته شود و از پارچه هایی استفاده شود که حداقل ۵۰% هزینه لباس را به خود اختصاص می دهند، هزینه کلی تولید لباس بسیار افزایش پیدا می کند و اگر کیفیت پارچه بسیار پایین در نظر گرفته شود، ریسک افزایش درصد شکایت مشتریان و از دست دادن مشتری های وفادار تنها معدودی از مشکلاتی است که ممکن است در اثر این انتخاب برای تولید کننده و برند به وجود بیاید.
کارشناسان و طراحان فنی که در زمینه تهیه الگو و دوخت فعالیت می کنند، احتمالاً اطلاعات اولیه ای در مورد ساختار پارچه و خصوصیات آن دارند. اگر کیفیت و آزمایش پارچه تحت مسئولیت شما باشد، باید اطلاعات خود را در زمینه تعیین استانداردها و آزمایش هایی که باید انجام شود ارتقا دهید.
معمولاً اولین آزمونی که باید روی پارچه انجام شود به لمس شکل ظاهری پارچه و نحوه افتادگی آن در لباس دوخته شده مربوط می شود. در این حالت باید مشخص گردد که آیا پارچه با استانداردهای مورد نظر متناسب است یا خیر. پارچه های باکیفیتی که از طریق الیاف پشمی، ابریشمی، لیننی و پنبه ای ساخته شده باشند همیشه هم لمس خوبی دارند و هم به خوبی آویخته می شوند؛ اما ممکن است قیمت آنها برای بازار هدف شما گران باشد و یا شاید برخی از این پارچه ها فقط با خشکشویی تمیز شوند و همین باعث گردد تا تعداد مشتریانی که می توانید این لباس را به آنها بفروشید محدود شوند.
اما گزینه های دیگری نیز وجود دارد؛ پارچه هایی که از مخلوط الیاف طبیعی و مصنوعی ساخته می شوند و جزء گزینه های ارزان تر اما مناسب محسوب می شوند. هنگامیکه یک پارچه مناسب پیدا کردید باید مطمئن شوید که کیفیت لباس در هنگام شستشو و پوشیدن پایین نمی آید و بخش های مختلف آن از هم جدا نمی شوند. هر چند که این قضیه ممکن است بسیار افراطی به نظر بیاید، اما دیده شده که درزهای پارچه و لباس با تلاش بسیار کمی از هم باز و تحت فشاری جزئی کاملاً پاره شده اند. اکنون حداقل کارآیی مورد انتظار از پارچه ها توسط اکثر شرکت ها تعیین شده است و متابعت از این دستورالعمل ها، روشی مناسب برای انتخاب پارچه است.
مثلا لباس مدرسه و لباس کار مستلزم پارچه و دوختی هستند که بسیار محکم باشند و در برابر پوشیدن مداوم دوام بیاورد، بنابراین نخ این پارچه ها باید محکم باشد و نخ های تار و پود ساختار پارچه به صورت کاملاً محکمی در هم تنیده شوند. این در حالی است که یک کاپشن پشمی مد ساختاری کاملاً متضاد دارد، این چنین لباسی به گونه ای طراحی می شود که باید بافتی شل و جزئیات سطحی برجسته ای داشته باشد؛ پارچه این لباس به عنوان یک پارچه تزئینی طبقه بندی شده و این لباس هرگز به صورت مستمر پوشیده نمی شود.
هیچ استاندارد بین المللی خاصی برای کیفیت یا کارآیی پارچه وجود ندارد، زیرا این شما هستید که درباره مناسب بودن محصول تصمیم می گیرید؛ اما استانداردهای پذیرفته شده ای برای لباس های معمولی وجود دارد. آزمایش های شناخته شده بین المللی بیشتر به روش های بررسی پارچه ها در راستای الزامات شما اشاره دارند.
کارخانه ها خاصتاً در تولید محصولات خاصی تخصص دارند. به عنوان مثال یک تولید کننده شلوار، انواع مختلفی از پارچه ها که برای تولید شلوار مناسب هستند را می شناسد، و نمونه هایی از آنها را در اختیار دارد و در هنگام تامین منابع از کارخانه های ریسندگی و بافندگی و معرفی محصولات خود به خریداران از آنها استفاده می نماید. یک تامین کننده خوب، کیفیت پارچه را می شناسد و به خریدار در زمینه انتخاب پارچه های مناسب برای کسب و کار خود کمک می کند. ضمناً خریداران سعی می کنند تا در مورد خرید پارچه هایی که در حوزه تخصصی آنها قرار دارد، اطلاعات زیادی کسب کنند. با این اوصاف هنوز هم لازم است که جزئیات پارچه ها ثبت و آزمایش شوند تا معلوم شود که آیا استانداردهای مورد نظر را برآورده می کنند یا خیر، و آیا ترکیب الیاف و ساختار آنها طبق آن چیزی است که اعلام شده است یا نه.
وقتی پارچه جدیدی انتخاب شد کارخانه ریسندگی و بافندگی باید تا آنجاییکه ممکن است اطلاعات فنی در مورد ساختار پارچه، ترکیب آن، پایداری پارچه در برابر شستشو و ثبات رنگ پارچه در اختیار خریدار قرار دهد؛ چرا که این موارد در هنگام ساخت و پرداخت پارچه تعیین می شوند.
تامین کنندگان باید به کیفیت پارچه ای که قصد تهیه آن را دارند متعهد باشند. جزئیات فنی باید همیشه به راحتی در دسترس تامین کننده قرار بگیرد. اگر تولید کننده لباس بر ویژگی های کیفی مورد نظر خود سماجت نورزد، ممکن است سطح کیفی و تنوع مورد نظر نصیبش نشود. مثلا اگر شما در حال خرید یک پارچه ترکیبی پلی استر / پنبه هستید؛ گزینه های مختلفی پیش رویتان قرار دارد. ممکن است ابتدا با مخلوط ۷۵% پنبه و ۲۵% پلی استر شروع کنید و نهایتاً به یک ترکیب ۵۰/۵۰ برسید. تامین کنندگان سعی می کنند تا حد ممکن دست شان باز باشد تا اگر مثلا قیمت پنبه افزایش پیدا کرد سعی کنند به راحتی جایگزینی برای آن پیدا کنند و پارچه ای خریداری نمایند که درصد پلی استر آن بیشتر باشد. در برخی از موارد ممکن است انتخاب دیگری نداشته باشد، در این موارد تامین کننده باید با صراحت و صداقت توضیح دهد که چرا می خواهد پارچه دیگری را جایگزین کند و باید جزئیات پارچه جدید را برایتان ارسال کند. پس از ارسال پارچه برای آزمایش، جزئیات جدیدی که تامین کننده ارسال کرده به آزمایشگاه اعلام می شود. تامین کننده باید توجه داشته باشد که تولید کننده به صورت مداوم تمامی پارچه ها و تزئینات را کنترل می کند و بدون تائید تولید کننده نمی تواند هیچ چیزی را جایگزین کند.
اگر بی گدار به آب بزنید و بدون کنترل روند تولید اقدام به تولید کنید، و به تامین کننده امکان بدهید که بدون اجازه شما پارچه ها را جایگزین کند، قطعاً تولیدات با کیفیتی نخواهید داشت و مسیر کار خود را ناهموار خواهید کرد.
تامین کنندگان باید ترغیب شوند تمام نمونه پارچه های محلی که مورد استفاده قرار می گیرد و آنهایی که احتمالاً مورد استفاده قرار خواهند گرفت را جمع آوری کرده و به شکل یک کتاب در بیاورند و برای شما ارسال کنند؛ به گونه ای که جزئیات فنی زیر همراه پارچه ها ارائه شود:
- ترکیب الیاف
- وزن پارچه
- ساختار پارچه
- نمره نخ
خریدار در صورت امکان در زمان انتخاب لباس می تواند کیفیت پارچه را مشخص کرده و مظنه قیمتی ارائه دهد. این کار به تامین کننده کمک می کند تا هنگام تهیه نمونه، هزینه پارچه را دقیق تر مشخص کند.
ابتدا ترکیب و ساختار پارچه پایه مشخص می شود، و تجزیه و تحلیل ترکیب الیاف، تعیین نمره نخ و مشخص کردن وزن پارچه در آزمایشگاه انجام می گیرد. اگر این موارد صحیح نباشند دلیل کافی برای ادامه آزمایشات وجود ندارد.
بخش دوم مشخصات مرتبط با خصوصیات عملکردی پارچه ها هستند. در این زمینه ابتدا بیان کنید که چه آزمایشاتی باید انجام شود، سپس روش و نتایج مورد نیاز را اطلاع دهید. در نهایت باید دستورالعمل های پیشنهادی مربوط به شستشو را اعلام کنید تا آزمایشگاه از این دستورالعمل ها برای آزمایش ثبات رنگ پارچه و دوام آن استفاده نماید.
ممکن است بخواهید مدل های مختلف لباس را با یک پارچه اصلی تولید کنید و یا اینکه استانداردهای عملکردی یکسانی برای پارچه های مختلف تعیین کرده باشید که باید برای آنها اعمال شود. در طی این دوره زمانی، باید مجموعه ای از مشخصات موثق پارچه تدوین نمایید به گونه ای که خریداران هنگام مراجعه به تامین کنندگان برای انتخاب سبک های جدید بتوانند این مجموعه ها را همراه خود ببرند؛ در این صورت آنها قادر خواهند بود مشخصات دقیق پارچه یا موارد مشابه را به کارخانه ارائه دهند و همین باعث صرفه جویی وقت در زنجیره تامین خواهد شد.
نظرات